De rogge is geoogst en weer gezaaid

De winter in aantocht…

Na veel veel te warme herfstdagen komt dan eindelijk de winter in zicht, met kou en vorst aan de grond. Gelukkig zijn de Dahlia’s eruit en hebben een plekje gevonden op Boerderij De Santacker. Ook de bladeren van verschillende soorten bomen hebben een plek gevonden op de Santackergaard; de moeilijk verteerbare op de paden, de overige op de composthoop. Die begint eindelijk vorm te krijgen.
En wat is het leuk op de Gaard! Kom gerust eens langs, op dinsdag, woensdag en vrijdagochtend zijn we bijna zeker aan het werk! Elke week is er weer wat anders te doen, van rozen snoeien tot wilgen bijwerken en grond bewerken.. keus heb je altijd!

Een rondleiding op de Santackergaard…

(Verslag van Ineke Middendorp-Sonneveld)

Zaterdagmiddag 10 oktober jl. verzorgden Antonius en ik een rondleiding over het voedsel/bloemen/bijenbos de Santackergaard: de ronde gedaan over het perceel, verteld over wat er zoal was, met de vragen over onkruid en distels: hoe ermee om te gaan? Maaien of uittrekken, omdat ze te veel de andere planten verstikken? Of juist niet. Ze hebben ook hun nut: van diep uit de grond brengen ze heilzame stoffen naar boven. Na ruim een uur verzamelde de groep zich weer voor een afsluitend woord. Een paar laatkomers voegden zich er nog bij en zeiden:  ‘Hebben jullie ook dat dode puttertje in de struiken zien hangen?’  Nee, niemand had dat gezien. Er stond een koud windje en de lucht donkerde dreigend grijzer. Het bezoek kleumde. Het was tijd om te gaan.

Antonius en ik waren benieuwd naar het puttertje, en liepen terug. Al gauw vonden we hem, vreemd verstrikt hangend in de klissen van een struik. Zich vast gevlogen. Hij wapperde als een vlag  heen en weer in de wind. We maakten foto’s, pakten de struik vast, zodat het niet te erg zou bewegen. Maar daardoor viel hij op de grond. Antonius raapte  hem op en ontdekte verbaasd dat het nog leefde. Hij besloot om hem neer te leggen op een beschut plekje om bij te laten komen. Maar zodra het puttertje de vrijheid voelde, sloeg hij zijn vleugels uit, vloog op en verdween, hoog in de grijze luchten. Het begon zachtjes te regenen.
We hebben later onze gasten van die middag laten weten dat hun opmerkzaamheid mede heeft geleid tot de redding van het puttertje.

Omnia rustica (Allemaal landelijk)

(een gedicht van Ans Hovius)

De herfst treedt schoorvoetend in
zoals elke relatie begint met open eind.
Gister zag ik de eerste kruisspin
van dit jaar, zij zat in het midden
van haar web – gesponnen – tussen tuinbank
en plantbak, blauwgroen maagdenpalm in.
Krachtig en kwetsbaar het ragfijne web

Laat mijn tranen zijn, een kruissprankelend
levensweb – gespannen – tussen aard en maan
én andersom; met veerkracht in.
Dit is het landen in mijZelf
want er is niemand zoals ik
die zodanig thuiskomt
in – Omnia Rustica – mijZelf

Winterfeest

Als afsluiting van het jaar vieren we het midwinterfeest, op 26 december, tweede Kerstdag.
Met mogelijk bezoek aan de Gaard van de herders met hun Ezels, op zoek naar een glas warm druivensap, een vuurtje en  een lied in de winterkou! Kom je ook? Tussen 13 en 15 uur, een welkom, met 4 tegelijk in een groepje ( corona proof ). Dan kunnen we elkaar nog wel zien en horen.. je moet je wel even aanmelden, op info@santackergaard.nl, of bel even op, Leo Starink, 06 37403725.

Tot de volgende keer! Leo Starink