Het “Vosje”, een zandbij..
Geheimen van de zandbij.
Sinds enige jaren heeft een kolonie zandbijen zich gevestigd bij de wadi op de Santacker, zoals we eerder beschreven hebben in het artikel bij de opening van het Klompenpad. De vrouwtjes graven een gangetje van zo’n 20 cm diep, met zijgangetjes. Voor mensen die meer info willen hebben over bij voorbeeld zandbijen, kijk op de site bestuivers.nl/wilde-bijen/bijenportretten/zandbijen .
Hoe komt het nu dat deze bijen geen last hebben van zand in hun ogen, of opwaaiende pollen als ze bij een bloem komen? Het geheim hiervoor is dat tussen de facetogen van deze bijen kleine haartjes groeien. Bij ons mensen blijven onze ogen helder door te knipperen met onze oogleden. Bij de zandbij, trillen deze kleine haartjes in een bepaald ritme, waardoor pollen en zandkorreltjes opzij worden afgevoerd. Bart vd Meij
Parende Rosse Metselbij
Door de grote variatie van broedmogelijkheden op de Santacker, de elkaar afwisselende bloeiende planten in veel verschillende micro biotopen (een heg, een rietkap, een poel en oude en nieuwe bomen), maar ook door de betrekkelijke rust die we gecreëerd hebben op de wadi bij de poel krijgen de wilde bijen veel kansen, het lijkt wel een bijenreservaat te worden! De rosse metselbij is dan geen zandbij, maar is ook welkom op de Santacker, maar zit dan meer in gaatjes in oud hout. We gaan meer planten zoeken die bij ons Bloemen, bijen en voedselbos willen groeien en waar de wilde bijtjes profijt van hebben.