Vooruitblik op het komende jaar
De Santackergaard krijgt een mooie structuur, die steeds meer zichtbaar wordt door wat er groeit en hoe we daar samen aan werken. In dit nieuwe jaar 2019 willen we daar aandacht aan besteden en nodigen we jou van harte uit om mee te denken en mee te doen. Een mooie uitdaging: zĆ³veel mogelijkheden en ideetjes! Daarbij rijzen de volgende vragen:
- De rij Rozen: staan ze op de goede plaats, op welke manier moeten ze gesnoeid worden? Samen met Jos, die houdt van hun geschiedenis en omgang ermee, gaan we er naar kijken..
- De bijen: zou je bijen ook op een andere, een wilde manier kunnen houden? Een bevriende imker gaat het uitproberen. Of zou een holle boom nog leuker zijn voor ze?
- Hoe organiseer je jezelf? Wil je samen werken, of liever alleen? Heb je ideeƫn hoe het land eruit moet zien, of kijk je liever hoe het zich ontwikkelt?
- Zijn er bloemen die je wilt laten zien aan de wereld, of weet je planten die zo heerlijk ruiken dat de insecten ze niet kunnen laten staan?
- Zijn er mensen die recht hebben op een mooie plek, en die je wilt introduceren?
- Is een stichting een plek waar je met elkaar kan spreken, afspraken kan maken? En wat wil je dan laten zien, bloeiende bloemen en akkers? Of een plek van verstilling en ootmoed?
De weerselementen hebben vrij spel
De maand januari met water, heel veel water, maar wat een opluchting na een zo droge zomer!
Na het zachte begin van 2019 worden we toch nog even verrast door vorst, ijs en sneeuw,
Het nieuwe jaar begon prachtig, zoals de bedoeling was, met de bloei van de Toverhazelaar: Ze staan nog steeds te bloeien!
En daarna de sporen in de sneeuw, ze zijn niet allemaal te begrijpen, kijk maar mee…
Fruitboomcirkel
En: we hebben een cirkel met fruitbomen aangeplant: een mooie groep van appels (Schone van Boskoop, Topaz, Notarisappel, Elstar en Bramleyās Seedling) en peren (Clappās Favourite, DoyennĆ© de Comice).
Ineke van Middendorp-Sonneveld schreef er het volgende over:
Het nieuwe jaar op de Santackergaard in Park Lingezegen begon voor mij met het planten van bomen. Vijf appel- en twee perenboompjes. De boompjes waren een geschenk. We waren met een groepje van vier om de klus te klaren. Waar zouden we ze zetten? En hoe?
Het mooiste leek om een cirkel te maken. Genoten heb ik van de goede samenwerking: het weghalen en verwijderen van āonkruidā, het bepalen van het midden van de cirkel, het graven van gaten met tenslotte: mest en boompjes in de aarde zetten. Het sluitstuk was het markeren van het midden van de cirkel met een steen. Ik droom ervan om op de Santackergaard ās zomers, omringd door deze bomen, bij elkaar te komen voor sacrale dans.
Maarten Luther zei: āAls ik wist dat morgen de wereld ten onder ging, zou ik vandaag een appelboompje plantenā. Het planten van een boom is een daad van geloof en hoop. Van verzet.
(selectie van Leo, hele blog te lezen op http://domineeineke.blogspot.com/)
Met vriendelijke groet, Leo Starink