De stenen van het pad naar het "oog" van de poel zijn verlegd...
In het leven van zo'n verlegde steen is zoiets een heftige gebeurtenis!
Tineke, die bezig was met de verlegging, kon zich goed voorstellen wat voor gevoelens dit bij die steen teweeg heeft gebracht:
Verlegd
Nou, dat was wel schrikken vandaag. Het begon als een gewone ochtend. Ik lag lekker wat te luisteren naar de geluiden om me heen. Ik vroeg me af of die ene worm er weer zou zijn die de laatste dagen wat om me heen scharrelt. Ik voelde al wat warmte van de zon. Het was koud vannacht, maar doordat ik in de loop van de tijd nogal wat weggezakt ben in de modder en er mos op me zit, had ik er niet zoveel last van. Dat was een paar weken geleden wel anders, toen kreeg ik het overdag ook niet warm. Zelfs niet toen er een laagje wit spul op me zat. Je zou denken dat dat me wat warmer zou maken, maar het tegendeel was waar, Het was koud spul dat helemaal tot me doordrong. Dan was het vorige week beter, overdag smoorheet en om me heen eindelijk weer het bekende opgewonden gezoem en geritsel dat ik ken van andere jaren. Toen voelde ik dat er verandering in de lucht hing. Maar ik had niet gedacht dat dit zou gebeuren.
Ik hoorde gebonk, daar kwam vast iemand aan. Dat gebeurt wel vaker, blijkbaar lig ik ergens waar af en toe mensen lopen. Ineens word ik opgetild, ik lig op iets hards en met een klap beland ik op harde grond, Er wordt aan me gesjord en gerukt. Ik voel dat ik helemaal open en bloot lig, te kijk voor wie maar wil. Terwijl ik lig te bekomen van het gedoe merk ik dat er weer mensen zijn, ik hoor ze praten. Blijkbaar hebben ze het over mij, want ik krijg nog een duw. Goed dat ze dat doen, want nu lig ik eigenlijk wel lekker. Heel anders dan waar ik eerst was, maar de lucht en ruimte om me heen heeft ook wel wat. Ik voel gekriebel op mijn bovenkant, vast een beestje dat eens komt kijken. Bekend gevoel. Ik ben benieuwd wat deze nieuwe plek me zal brengen...........
Hoe het pad er nu bij ligt moet je maar zelf gaan bekijken bij het "oog" van de poel. (11-4-2021, opgeschreven door Tineke Wattel)